ردیف	عنوان	صفحه
۱	فهرست مطالب	۱۳
۲	- پیش از نخست	۱۳
۳	- مقدمه	۱۵
۴	فصل نخست: بررسی خط فکری و روش تفسیری برقعی در فهم آیات و نقادی روایات	۱۹
۵	- تمهید	۲۱
۶	1-1. آشنایی با ابوالفضل برقعی و حیات علمی او	۲۳
۷	2-1. زندگینامه برقعی	۲۵
۸	1-2-1. نسب	۲۵
۹	2-2-1. تحصیلات	۲۶
۱۰	3-2-1. اساتید	۲۶
۱۱	4-2-1. تغیر نگرش برقعی در طول حیات علمی	۲۹
۱۲	1-4-2-1. بخش اول حیات علمی برقعی؛ تفکرات شیعی	۲۹
۱۳	2-4-2-1. بخش دوم حیات علمی برقعی؛ فاصله گرفتن از عقاید شیعی و تمایل به برخی عقاید وهابیت	۳۰
۱۴	برخی از عقاید وهابیت	۳۰
۱۵	5-2-1. اشعار برقعی در بیان مظلومیت خویش	۳۱
۱۶	6-2-1. وفات	۳۲
۱۷	7-2-1. واکنش علما پس از تالیف کتاب ((درسی از ولایت))	۳۲
۱۸	8-2-1. آثار برقعی	۳۵
۱۹	3-1. اثبات همسویی برخی عقاید برقعی از برخی عقاید وهابیّت	۳۸
۲۰	1-3-1. رویکردهای متضاد برقعی در مواجهه با مسائل کلامی حوزه امامت و ولایت	۴۰
۲۱	2-3-1. عدم اعتقاد به اصل امامت	۴۱
۲۲	3-3-1. عدم اعتقاد به نصب الهی امام	۴۲
۲۳	4-3-1. عدم اعتقاد به انحصار امامت در دوازده امام	۴۲
۲۴	5-3-1. نفی عصمت از انیباء، رسول خدا و امامن (علیهم السلام)	۴۲
۲۵	6-3-1. نفی توسل، شفاعت و زیارت	۴۳
۲۶	4-1. بررسی شباهت تفکر برقعی به طرفداران نظریه «« قرآن بسندگی»»	۴۵
۲۷	1-4-1. زمینه های تاریخی قرآن بسندگی	۴۶
۲۸	2-4-1. القرآنیون و رابطه تفکر برقعی با ایشان	۴۸
۲۹	فصل دوم: مبانی برقعی در کتاب««بررسی علمی در احادیث مهدی»»	۵۳
۳۰	- تمهید	۵۵
۳۱	1-2. گزارشی از محتوای کتاب	۵۶
۳۲	2-2. مقایسه آیات مورد تاکید برقعی و آیات مورد توجه در مقاله الحقالی	۵۸
۳۳	3-2. فهرستی از اشکلات برقعی بر دلالت روایات ذیل آیات مؤوّله به حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرج الشریف)	۵۸
۳۴	4-2. شرح عناوین اشکلات برقعی بر دلالت روایات	۶۰
۳۵	1-4-2. اسائه ادب به روایان و علما	۶۰
۳۶	2-4-2. تضعیف روایان بدون ارجاع به کتب رجالی	۶۰
۳۷	3-4-2. بی اعتنایی به بحث ««وجوه»»	۶۱
۳۸	4-4-2. سیاق آیات	۶۲
۳۹	5-4-2. اشاره به محل نزول سوره و استفاده ار آن در فهم مراد آیه	۶۲
۴۰	6-4-2. بی اعتنایی به بحث ««جری و تطبیق»» و بطون قرآن (منحصر دانستن آیه در شأن نزول آن)	۶۳
۴۱	7-4-2. استفاده از اقوال مفسرین شیعه بر علیه تأویل آیات	۶۵
۴۲	8-4-2. نقد های دیگر	۶۵
۴۳	5-2. فروانی اشکلات	۶۶
۴۴	فصل سوم: نقد بررسی مبانی برقعی در کتاب««بررسی علمی در احادیث مهدوی»»	۶۷
۴۵	- تمهید	۶۹
۴۶	1-3. مبانی تفسیری برقعی در کتاب««بررسی علمی در احادیث مهدوی»»	۶۹
۴۷	1-1-3. بی نیازی قرآن از تفسیر	۷۱
۴۸	2-1-3. انحصار مراد خداوند در معنای ظاهری	۷۱
۴۹	3-1-3. تلقی سیاق آیات به عنوان قرینه قطعی	۷۲
۵۰	2-3. روش های تفسیری برقعی در کتاب ««بررسی علمی در احادیث مهدوی»»	۷۳
۵۱	1-2-3. تکیه افراطی بر مکی یا مدنی بودن آیات در فهم مراد آیه	۷۳
۵۲	2-2-3. انتخاب گزینشی اقوال مفسرین در جهت تایید خود	۷۳
۵۳	3-2-3. پذیرش تاثیر قواعد ادبی بر فهم آیات	۷۴
۵۴	3-3. پاسخ به اصلی ترین مبانی برقعی در زمینۀ علوم قرآنی	۷۵
۵۵	1-3-3. رابطۀ عقلی خاتمیت پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) با ظاهر و باطن داشتن قرآن	۷۵
۵۶	2-3-3. بطن و ظهرقرآن	۷۸
۵۷	الف) بطن تأویلی	۷۹
۵۸	ب) بطن معنایی	۸۰
۵۹	1-2-3-3. ویژگی‌های بطون قرآن از دیدگاه روایات	۸۱
۶۰	2-2-3-3. حل مشکلات اخبار با دانستن ارتباط بین ظاهر و باطن دین	۸۳
۶۱	3-3-3. جری و تطبیق	۸۷
۶۲	1-3-3-3. جری و تطبیق از نگاه روایات	۸۸
۶۳	2-3-3-3. نمونه‌ای از روایات جری و تطبیق	۸۹
۶۴	4-3-3. سیاق آیات	۹۲
۶۵	1-4-3-3. منظور از سیاق	۹۲
۶۶	2-4-3-3. جایگاه و اهمیت سیاق در علم تفسیر	۹۶
۶۷	3-4-3-3. شرایط تحقق سیاق معتبر	۹۷
۶۸	3-3-4-4. اعتبار سیاق	۱۰۰
۶۹	5-3-3. محل نزول (مکی یا مدنی بودن سوره)	۱۰۶
۷۰	1-5-3-3. مکان نزول	۱۰۶
۷۱	2-5-3-3. معیارهای تقسیم سوره مکی و مدنی	۱۰۷
۷۲	3-5-3-3. اختلاط آیات مکی و مدنی	۱۰۸
۷۳	6-3-3. وجوه و نظائر	۱۱۰
۷۴	1-6-3-3. منظور از وجوه و نظائر	۱۱۰
۷۵	2-6-3-3. سابقه بحث وجوه و نظائر	۱۱۱
۷۶	4-3. مبانی حدیثی برقعی درکتاب ((بررسی علمی در احادیث مهدی))	۱۱۴
۷۷	1-4-3. معرفی بحار الانوار به عنوان مشهور ترین کتاب امامیّه، در اعتقاد به حضرت مهدی (علیه السلام)	۱۱۷
۷۸	2-4-3. معیار پذیرش حدیث نزد امامیّه	۱۱۷
۷۹	3-4-3. برقعی و روش مواجهۀ وی با احادیث	۱۲۰
۸۰	1-3-4-3. تضعیف روایان بدون اتکا به کتب رجالی و با ارجاعات بی اساس	۱۲۱
۸۱	الف. عَلِی بن إبرَاهِیم	۱۲۳
۸۲	ب. عَلِیِ بن الحَکَم	۱۲۴
۸۳	ج. صَالِحِ بن سَهل	۱۲۵
۸۴	د. مَسعَدَةَ بن صَدَقَةَ	۱۲۶
۸۵	ه. أَبِی الجَارُود	۱۲۷
۸۶	و. صَالِحِ بی عُقبَة	۱۲۸
۸۷	ز. محمّد بن فُضَیل	۱۲۹
۸۸	ح بَطائِنی	۱۳۱
۸۹	ط. سَلَمَةُ بنُ خَطَّاب	۱۳۳
۹۰	ی. شیخ صدوق	۱۳۳
۹۱	4-4-3. موهوم دانستن حضرت مهدی (علیه السلام)	۱۳۶
۹۲	1-4-4-3. مهدویت در نگاه فریقین (اهل تسنن و شیعه)	۱۳۷
۹۳	- نتیجه آن که:	۱۴۷
۹۴	فصل چهارم: نقد رویکرد برقعی در فهم آیات و بی اساس پنداشتن روایات تأویلی شیعه در آیات استخلاف، استضعاف، میراث و اظهار دین	۱۴۹
۹۵	- تمهید	۱۵۱
۹۶	1-4. ««آیۀ استخلاف»»: آیۀ پنجاه و پنجم سورۀ نور	۱۵۲
۹۷	1-1-4. آیۀ استخلاف و شأن نزول آن	۱۵۳
۹۸	2-1-4. مراد از امت‌های پیشین	۱۵۴
۹۹	3-1-4.مراد از مومنان و حکومت موعود	۱۵۶
۱۰۰	4-1-4. برقعی و تفسیر به رأی دانستن موعود بودن مهدی (علیه السلام) در آیۀ استخلاف	۱۵۷
۱۰۱	1-4-1-4. درهم آمیختن معانی مختلف واژه ««استخلاف»»	۱۵۸
۱۰۲	2-4-1-4. خلاف نمایی کلام شیخ طوسی در بیان برقعی	۱۶۰
۱۰۳	1. کلام شیخ طوسی در تبیان	۱۶۱
۱۰۴	2. کلام شیخ طوسی در تخلیص الشافی	۱۶۲
۱۰۵	3. کلام شیخ طوسی در مصباح المتهجد و سلاح المتعبد	۱۶۴
۱۰۶	4. کلام شیخ طوسی در الغیبه	۱۶۴
۱۰۷	3-4-1-4. مغالطه برقعی در ارائه نظر طبرسی	۱۶۵
۱۰۸	4-4-1-4. مغالطه برقعی در ارائه نظر ابوالفتوح رازی	۱۶۶
۱۰۹	5-4-1-4. خطای برقعی در تعیین وجه شَبَه در ««کَمَا استخلَف الَّذین مِن قَبلِهِم»»	۱۶۸
۱۱۰	6-4-1-4. ادعای تحقق ««تمکن بدون خوف»»	۱۷۰
۱۱۱	7-4-1-4. استفاده برقعی از نهج البلاغه در نقد روایت	۱۷۱
۱۱۲	الف) متن خطبه 146 نهج البلاغه	۱۷۲
۱۱۳	ب) بررسی دلالت خطبه 146 نهج البلاغه با نگاهی به شارحان نهج البلاغه	۱۷۳
۱۱۴	1. ساکت بودن ظهور عبارات خطبه از اشاره به آیۀ ««استخلاف»»	۱۷۵
۱۱۵	2. منحصر کردن تمام وعدهای خداوند به یک آیه	۱۷۵
۱۱۶	3. بر حق دانستن سپاه خلیفه از زبان امیر مومنان (علیه السلام)	۱۷۶
۱۱۷	4. جهاد ساختگی	۱۷۶
۱۱۸	5. منحصر کردن ایه در اصحاب رسول خدا	۱۷۷
۱۱۹	6. ارتباط حکمت 209 نهج البلاغه به آیۀ ««استخلاف»» از دید برقعی	۱۷۷
۱۲۰	8-4-1-4. طعنۀ برقعی به اسناد روایات موجود در ذیل آیۀ ««استخلاف»»	۱۷۹
۱۲۱	9-4-1-4. وضعیت روایات موجود در ذیل آیۀ ««استخلاف»»	۱۸۲
۱۲۲	2-4. آیۀ استضعاف: آیه پنجم سورۀ قصص	۱۸۲
۱۲۳	1-2-4. محتوای آیه	۱۸۳
۱۲۴	2-2-4. ایرادات برقعی برآیه و پاسخ به آن‌ها	۱۸۴
۱۲۵	1-2-2-4. مغالطه در ارائه نظر ابوالفتح رازی	۱۸۵
۱۲۶	2-2-2-4. رد یا قبول معانی مختلف واژۀ ««أرض»»	۱۸۶
۱۲۷	3-2-2-4. سکون آیه بر یک مصداق	۱۸۷
۱۲۸	4-2-2-4. امام بودن بنی اسرائیل	۱۸۹
۱۲۹	5-2-2-4. افادۀ معنای مفرد از واژۀ جمع (اطلاق جمع بر مفرد)	۱۸۹
۱۳۰	6-2-2-4. ماضی معنا کردن افعال مضارع	۱۹۰
۱۳۱	الف) دلالت فعل مضارع بر زمان گذشته	۱۹۱
۱۳۲	ج) دلالت فعل مضارع بر زمان آینده	۱۹۲
۱۳۳	ب) دلالت فعل مضارع بر زمان حال	۱۹۲
۱۳۴	د) دلالت فعل مضارع بر زمان آینده توأم با پیوستگی	۱۹۳
۱۳۵	ه) دلالت فعل مضارع بر استمرار یک عمل بدون قید زمان	۱۹۳
۱۳۶	7-2-2-4. تأخر معلولی آیه نسبت به جملات قبل	۱۹۴
۱۳۷	8-2-2-4. ارائه یک ادعای بی سند توسط برقعی	۱۹۵
۱۳۸	9-2-2-4. معطوف بودن جملات (ذکر سخنان آلوسی بدون ارجاع)	۱۹۷
۱۳۹	3-4. آیۀ میراث صالحان: آیۀ صد و پنج انبیاء	۱۹۸
۱۴۰	1-3-4. انتخاب زبور از میان کتب آسمانی	۱۹۹
۱۴۱	2-3-4. منظور از بندگان صالح	۱۹۹
۱۴۲	3-3-4. ایرادات برقعی بر روایات مربوط به آیه 105 انبیاء	۲۰۰
۱۴۳	1-3-3-4. بررسی واژۀ ««ارض»» در قرآن کریم	۲۰۱
۱۴۴	2-3-3-4. انخصار مصداق ««صالحان»» در افرادی خاص	۲۰۶
۱۴۵	4-3-3-3. سخنی در بشارت خکومت صالحان، در مزامیر داوود (علیه السلام)	۲۰۷
۱۴۶	4-4. آیۀ اظهار دین: آیِۀ سی و سه سورۀ توبه	۲۰۸
۱۴۷	1-4-4. ایرادت وارده از ناحیۀ برقعی	۲۰۹
۱۴۸	1-1-4-4. اشتباه در فهم روایت	۲۱۰
۱۴۹	2-1-4-4. ارجاع ضمیر در ««لیُظهِرَةُ»» به رسول و نه دین	۲۱۰
۱۵۰	3-1-4-4. وحدت ادیان ابراهیمی	۲۱۱
۱۵۱	فصل پنجم: نقد رویکرد در فهم آیات و بی اساس دانستن روایات تأویلی شیعه در باب مهدویت	۲۱۵
۱۵۲	- تمهید	۲۱۷
۱۵۳	1-5. مغالطه در وجوه معنایی	۲۱۷
۱۵۴	هود: 8	۲۱۷
۱۵۵	ابراهیم: 5	۲۲۰
۱۵۶	طه: 113	۲۲۵
۱۵۷	أنعام: 158	۲۲۷
۱۵۸	بقره: 3-1	۲۳۰
۱۵۹	ملک: 30	۲۳۳
۱۶۰	2-5. نقد دلالی	۲۳۶
۱۶۱	شعراء: 3-4	۲۳۶
۱۶۲	توبه: 32	۲۳۷
۱۶۳	صف: 13	۲۴۱
۱۶۴	تکویر: 15-16	۲۴۳
۱۶۵	حدید: 17	۲۴۵
۱۶۶	آل عمران: 140	۲۴۹
۱۶۷	نحل: 45-46	۲۵۲
۱۶۸	سجده: 20-21	۲۵۳
۱۶۹	مدّثر: 38-48	۲۵۵
۱۷۰	لیل:1-2	۲۶۰
۱۷۱	الرحمن: 64	۲۶۳
۱۷۲	غایشه: 2-1	۲۶۴
۱۷۳	3-5: استناد به قواعد ادبی	۲۶۵
۱۷۴	توبه: 3	۲۶۶
۱۷۵	قلم: 15- مطفّفین: 13	۲۶۹
۱۷۶	4-5: استناد به سیاق آیات	۲۷۰
۱۷۷	ذاریات: 32-22	۲۷۰
۱۷۸	فصّلت:53	۲۷۲
۱۷۹	الرّحمن:41	۲۷۵
۱۸۰	حدید: 16	۲۷۷
۱۸۱	قمر: 1	۲۷۸
۱۸۲	5-5. استشهاد به قول مفسران شیعی	۲۸۰
۱۸۳	حج: 39	۲۸۰
۱۸۴	حج:41	۲۸۵
۱۸۵	حج: 60	۲۸۷
۱۸۶	مریم: 75	۲۸۸
۱۸۷	6-5: منحصرد دانستن مراد آیات در شأن نزول یا فضای نزول	۲۹۰
۱۸۸	شعراء: 3-4	۲۹۱
۱۸۹	شوری: 41	۲۹۳
۱۹۰	إسراء: 4-8	۲۹۴
۱۹۱	ص: 86-88	۲۹۸
۱۹۲	7-5: عدول از قواعد تفسیری مورد پذیرش خود	۳۰۰
۱۹۳	حدید: 16	۳۰۰
۱۹۴	عنکبوت: 10	۳۰۲
۱۹۵	نمایی از روند کتاب	۳۰۳
۱۹۶	کلام آخر	۳۰۷
۱۹۷	فهرست منابع	۳۱۳

حضرت مهدی(عج)رایت هدایت

پاسـخی به ابوالفضل برقعی در کتاب «بررسی علمـی در احادیث مهدی»

سمیرا مهدی نژاد (نویسنده)